می دانید رنگ سال 2014 چه رنگی است ؟کمپانی پانتون، رنگ سال 2014 را "سرخابی درخشان" اعلام کرد. سال گذشته پانتون رنگ سال را زمردی اعلام کرده بود و شاید خیلی ها این رنگ را دوست نداشتند، ولی به نظر این کمپانی رنگ سال آینده مانند گل ارکیده بسیار شاد و باطراوت و دلپذیر است  .

از خودتان می پرسید که "سرخابی درخشان" دیگر چیست؟ لئاتریس آیزمن، مدیر اجرایی مؤسسه رنگ پانتون می گوید: «این رنگ هارمونی مسحور کننده ای بین ته رنگ های  بنفش و صورتی است و الهام بخش اعتماد به نفس، شادی و نشاط فراوان، عشق و سلامتی است.»

آیزمن در تحقیقی که در میان دوستانش در شبکه های اجتماعی انجام داد، نظرات متفاوتی در مورد این رنگ دریافت کرد. اکثراً بر این عقیده بودند که اگر این رنگ در ترکیب با رنگ های خنثی استفاده شود، دکور منزل را شاد می کند. در زیر نمونه ای از کاربرد رنگ سرخابی را در یک اتاق می بینید. قالی این اتاق به رنگی جسورانه ولی شاد انتخاب شده است که به رنگ گرم چوب، جلوه خاصی می بخشد.

ما طرفدار این نیستیم که هر سال با تغییر رنگ سال، دکور منزل را عوض کنید، ولی قالی یکی از آن عناصر منزل است که دکور منزل را دگرگون می کند و اگر از رنگ آن خسته شدید براحتی می توانید آن را عوض کنید. با آنکه ما اصلاً توصیه نمی کنیم هر چهار دیوار اتاق را سرخابی کنید، ولی اگر فقط یکی از دیوارها را به عنوان دیوار نمونه سرخابی کنید، تأثیر زیادی در دکور دارد. در کنار این دیوار بقیه چیزها باید به رنگ های خنثی مانند سفید و خاکستری باشد تا تضاد ایجاد کند.

در اتاق خواب شما آزادی عمل بیشتری دارید و می توانید در اندازه بیشتری از این رنگ استفاده کنید و ته رنگ های دیگر را نیز ترکیب کنید. یادتان نرود که اشیای جسورانه و پرجلوه مانند آینه و لوستر و کوسن هم استفاده کنید.

اگر خواستید رنگ های شاد دیگر را با سرخابی هماهنگ کنید، قرمز و آبی بهترین انتخاب ها هستند. این پالت رنگی همان هارمونی مطلوب شما را در اختیارتان می گذارد.

برای آنکه جلوه پنهانی ولی شیکی در فضای آشپزخانه ایجاد کنید که به رنگ های خنثی نشاط بیشتری بدهد، می توانید یکی از دیوارهای پشت کابینت ها را سرخابی کنید. این کار به آشپزخانه هویت و شخصیت می دهد.

رنگ های دیگر نزدیک به سرخابی، بنفش روشن و یاسیاست که می توانند گزینه دیگری ه جای سرخابی باشند.

با این وجود مجبور نیستید این رنگ را به قالی یا رنگ دیوار محدود کنید، می توانید از ترکیب دو رنگ صورتی و بنفش در جاهایی غیرعادی مانند لوستر و غیره بهره ببرید و گذشته از موارد فوق، مبلمان را فراموش نکنید. روکش مبلمان گزینه بسیار مطلوبی برای اضافه کردن رنگ های شاد، بخصوص سرخابی، به دکور منزل است.

برترین ها

رنگ سال 2014 میلادی برابر با 1393 شمسی را اعلام کرد. رنگ سرخابی یا همان بنفش به عنوان رنگ سال 1393 مشخص شد.

رنگ مو یشنهادی پنتون برای سال ۲۰۱۴ رنگ خاکستری می باشد.

اشک من هویدا شد ، دیده ام چو دریا شد

در میان اشک من ، سایه تو پیدا شد

موج آتشی از غم ، زان میانه برپا شد

اشک من هویدا شد ، دیده ام چو دریا شد

*

تو برفتی وفا نکرده ، نگهی سوی ما نکرده

نکند ای امید جانم ، که نیایی خدا نکرده

به یاری ِ شکستگان چرا نیایی ؟

چه بی وفا ، چه بی وفا ، چه بی وفایی

به یاری شکستگان چرا نیایی؟

چه بی وفا ، چه بی وفا ، چه بی وفایی

*

اشک من هویدا شد ، دیده ام چو دریا شد

در میان اشک من ، سایه تو پیدا شد

موج آتشی از غم ، زان میانه بر پا شد

*

تو که گفتی اگر به آتشم کِشی ، و گر ز غصه ام کُشی ، تو را رها نمی کنم من !

نکُشته ام تو را ز غم ، نه آتشت به جان زدم ، چه می کِشی ز من تو دامن ؟

*

اشک من هویدا شد ، دیده ام چو دریا شد

در میان اشک من ، سایه تو پیدا شد ...

*

چرا بَرَم نمانده رفتی ؟به سوز غم نشانده رفتی ، به سوز غم نشانده رفتی

*

تو که گفتی اگر به آتشم کشی ، وگر ز غصه ام کُشی ، تو را رها نمی کنم من !

نکُشته ام تو را ز غم ، نه آتشت به جان زدم ، چه می کشی ز من تو دامن ؟

*

اشک من هویدا شد ، دیده ام چو دریا شد

در میان اشک من ، سایه تو پیدا شد

موج آتشی از غم ، زان میانه بر پا شد ...

   آشپزی ام خوب نیست

اشک پشت پا بریزم برایت ؟

   کی با اشکای تو یه اسمون ستاره ساخت

     کی بود که به نگاه تو دلش رو عاشقونه باخت                    

                            کی بود که با نگاه تو

                         خواب و خیال عشق و دید

                کی بود که واسه تو از همه دنیا دل برید

                          نگو کی بود کجایی بود

                          اون که برات دیوونه بود

             رو خط به خط زندگیش از عشق تو نشونه بود

                      من بودم اون که دلش رو ساده

                              به پای تو گذاشت

             اون که واسش بودن تو به غیر غم چیزی نداشت

                 من بودم اون که دل اخر عشق تو رو خوند

             اون که به جای عاشقی حسرتشو به دل نشوند

                  حسرت دوست داشتن تو همیشگی بود

به دادم برس ای اشك دلم خیلی گرفته ٫

نگو از دوری كی نپرس از چی گرفته

منو دریغ یك خوب به ویرونی كشونده

عزیزمه تا وقتی نفس تو سینه مونده

تو این تنهایی تلخ من و یك عالمه یاد

نشسته روبرویم كسی كه رفته بر باد

كسی كه عاشقانه به عشقش پشت پا زد

برای بودن من به خود رنگ فنا زد

چه دردیه خدایا نخواستن اما رفتن

برای اون كه سایه س همیشه رو سر من

كسی كه وقت رفتن دوباره عاشقم كرد

منو آباد كرد و خودش ویرون شد از درد

بدادم برس ای اشك دلم خیلی گرفته

نگو از دوری كی نپرس از چی گرفته

به آتش تن زد و رفت تا من اینجا نسوزم

با رفتنش نرفته تو خونمه هنوزم

هنوز سالار خونه س پناه منه دستاش

سرم رو شونه هاشه رو گونمه نفس هاش

به دادم برس ای اشك دلم خیلی گرفته ٫

نگو از دوری كی نپرس از چی گرفته

 عشق گاهی  هق هق آرام  اما بی صدا اشک ریز

عشق گاهی خواهش برگ است در اندوه تاک عشق گاهی غرقه ی خورشید در افسون ماه

عشق گاهی رویش برگ است در تن پوش خاک عشق گاهی ناودان گریه ی اشک بهار

عشق گاهی طعنه بر سرو است در بالای دار عشق گاهی یک تلنگر بر زلال تنگ نور پیچ و تاب ماهی اندیشه در ژرفای تور

عشق گاهی می رودآهسته تا عمق نگاه همنشین خلوت غمگین آه

عشق گاهی سوز هجران است در اندوه نی رمز هوشیاریست در مستی می  عشق گاهی طعم  وصلت می دهد مزه ی شیرین  وحدت می دهد عشق گاهی  شوری هجران دوست تلخی هرگز ندیدن های اوست عشق گاهی یک سفر در شط شب

عشق گاهی بوی رفتن می دهد صوت شبناک تو را سر می دهد عشق گاهی  کیمیای زندگیست عشق در گل  راز ناپژمردگیست

عشق گاهی  یک بغل دلواپسی عطر مستی ساز  شب بو اطلسی عشق گاهی هم حکایت می کند از جدایی ها شکایت می کند

کجایی ای یار من ؟

کجایی که جایت در کنارم خالی است.

در این شب بارانی تو را می خواهم

نشانی تو فقط بغض همه ی سنگ ها و یک دلِ سیر گریه کردن ابرهاست٬

و سرخی نشکفته یک خاک ٬ پریدن اولین سهره ی بیدار٬

و دستخطی ساده٬ پریده رنگ از نامه ای که هیچگاه به مقصد نرسید.

نشانی تو….

راستی نشانی تو کجاست؟

 کاش این قلم

              نشانی تو را می نوشت

                           نه در به دری مرا ...

 کوچه ی عاشقی
پلاک دلتنگی
آدرسش سر راست ست
می شنوم صدای قدمهایش را
مینشینم سر راه
نکند خسته شده ؟
نکند نور کم است ؟
صبر من بسیار است
اشک من ریزان است
تا پاک شود این فاصله ها

برای ما همین کافی است

اگر روزی به این خط و به این دفتر نظر دوزی

بخندی و به دل گویی:

کجایی یار دیروزی؟

کجایی یار دیروزی؟...

با یادِ تو اشک فشانی من خوب است

این گــونه کـه زندگانی من خوب است

گفتـی کـه نشــانی مـرا می خواهی؟

در کـوچه بیا نشانی من"خوب» است

 من نشانی از تو ندارم اما نشانی ام را برای تو می نویسم: درعصرهای انتظار،به حوالی بی کسی قدم بگذار! خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو! کلبه ی غریبی ام را پیدا کن، کناربیدمجنون خزان زده و کنارمرداب ارزوهای رنگی ام! درکلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو! حریر غمش را کنار بزن! مرا می یابی

من که عمرم را به پایت ریختم، زندگیها را به پایت ریختم
ای تو دیروز منو امروز من، من که فردا را به پایت ریختم
دیگر چه می خواهی دیگر چه می خواهی
من که با خوب و بد تو ساختم، آبرویم را به خاک انداختم
در سفر تا هفت شهر عشق تو، من که مرزی تا جنون نشناختم
دیگر چه می خواهی دیگر چه می خواهی
من که همچون بت پرستیدم تو را، هر کجا رفتم فقط دیدم تو را
با تمام گریه هام از دست تو، می شکستم بغض و خندیدم تو را
پس چرا آزردنم را دوست داری،حسرت و غم خوردنم را دوست داری
مثل من هرگز کسی عاشق نبوده، سوختن از عشق را لایق نبوده
از تو ام بر آتش و خاموشم از تو، تا نگویی در وفا صادق نبوده
هر چه می سوزم تو می گویی کم است، قصه ام ورد تمام عالم است
هر چه را می خواستی، از من به دست آورده ای
مرگ غرورم بس نبود، که قصد جانم کرده ای
من که دنیا را به پایت ریختم، زندگیها را به پایت ریختم
دیگر چه می خواهی دیگر چه می خواهی

شبهای رفتن تو، شبهای بی ستاره است

ببین که خاطراتم، بی تو چه پاره پاره
است

با هر نفس تو سینه، بغض تو توگلومه

با هر کی هر جا باشم، عکس تو
روبرومه

آخ چقدر تنگه دلم، برای اون شبهامون

کاشکی اون عشق بشینه،
دوباره تو دلهامون

چی میشه برگردی بازهم، به روزهای گذشته

هوای
پاییزی چرا، تو عشق ما نشسته



سپردی عهدمونو، به دست باد و
بارون

منو زدی به طوفان، خودت گرفتی آروم

قهر تو راهمو بسته، غم دلمو
شکسته

تو این صدای خسته، یاد تو پینه بسته

غم دلمو شکسته

غروب
باز دوباره، شب توی انتظاره

ابر تو نگاهم نشسته، خیال گریه داره

اسم
تو فریادمه، درد تو صدام ترانه است

خنده آینه تلخ و، بی تو پر از بهانه است

دو تا چشمام همه جا،دنبال تو می گرده

با نبودنت دلم ،با غصه هات سر
کرده

شب و روز در پی تو،من همه جا گشتم

یکی گفت غصه نخور،اون داره بر
می گرده

زندگی با عشق تو رنگ دیگه داشت برام

رفتی و بدون تو پخش شده
روز و شبهام

دل من با هیچ کسی نمو تونست خو بگیره

شب و روز منتظره
چشم به راهت مونده نگام

کسی مثل تو نشد،کسی مثل تو نبود

همش از خدا
می خواهم که بیایی زود زود

کاش میشد دوباره باز همو پیدا بکنیم

کاش
میشد سفره عشقمونو با همدیگه وا بکنیم

کاشکی این شهر غریب صدای آشنا
بیاد

دل من هوا تو کرده فقط هم تو رو می خواهد

تو که رفتی پریشون شد خیالم ،

همه گفتن که من دیوونه حالم ،

نمی دونن که این دیوونه در فکر شفا نیست ،

که هرچی باشه اما بی وفا نیست

مدام گفتی خیالت تخت من وفادارم

و من چه ساده لوحانه خیالم را تختی کردم

برای عشق بازی تو با دیگری…

تو دیوونه رفتی یه شب بی نشونه

تو خواستی که قلبم پریشون بمونه

واست
گریه من دیگه بی امونه

دل از درد عشقت یه دریای خونه

می خواهم با تو
باشم هنوز عاشقونه

ولی نازنینم چگونه چگونه ، چگونه چگونه

من از سبزه
سبزم، ولی خسته خسته

من از شهر عشقم ولی دل شکسته

می گفتم یه ابری ،
یه همرنگ بارون

یه بارون رحمت ، واسه سبزه زارون

می خواستم بگم من که
عاشق ترینم

تو فرصت ندادی تو فرصت ندادی

حقیقت چه تلخه، چه تلخه
شکستن

حقیقت همینه، که رفتی تو بی من

خیالت راحت. دیگر اشکی نیست که

به بالینت بریزد و احساس را شکوفا کند

تنها بغضیست که با فرو رفتنش

حسرت در چشمانم میتازد...

دوباره فال حافط و دوباره توی فالمی ، همیشه در خیالتم اگرچه بی خیالمی

تمام حجم خیالم از تو لبریز است دنیای خیالم کوچک نیست ، تو بی نهایت عزیزی .

امشب من ديوانه تمناي تو دارم                          با اين دل سودا زده ،سودای تو دارم

اكنون كه نمانده است مرا تاب و تواني                   چشم طمع از همت والاي تو دارم

روي تو به سمت دگران است و نپائي                    من را كه نظر بر قد و بالاي تو دارم

پروا نكني و بر من و سر مست خرامي                 گوئي خبرت نيست كه پرواي تو دارم

اي مستي هر باده و انگيزه هر شوق                     اين نشاة جانسوز زصهباي تو دارم

اي روح مسيحا دم و اي قبله آدم                           دل در گرو زلف چليپاي تو دارم

شب رفت و سحر آمدو من مست و تو مخمور         شوريده سرم، چشم به ميناي تو دارم

از هجر تو اي مايه حسرت شده ام آب                با سيل سرشكم سر درياي تو دارم

بر نوربخش از سر ياري و كرم كن                    امشب من ديوانه تمناي تو دارم

من انعکاس توام در بستر زمین

فریاد کن خود و خویشتن را تو بعد از این

فریاد کن مرا که من از یک خیال

عین "یقین" شدم در باور محال

فریاد تو همه عمر مرا گرفت

فریاد کن مرا که "حوا" در زمین شدم

تو "آدم" مرا از گل آفریدی؛ ولی

در باورم به باور قسم همین شدم

من گر چه یک زنم ، به تمنای هستیان هنوز

باور مکن.

به تمنای تو این چنین شدم.

 تمنای تو...

شعله زد عشق و من از نو نو شدم            پر شدم از عشق تو مملو شدم

شوق شیدایی مرا از من گرفت                     من به خود برگشتم از تو تو شدم
آه ، با تو من چه رعنا می شوم                    آه ، از تو من چه زیبا می شوم
عطر لبخنده خدا می گیرم و                          شکل آواز پری ها می شوم 
با تو من هم جامه ی شب می شوم                هم طپش با گرگره تب می شوم
با تو من هم بستره گلبرگ ها                     از شکفتن ها لبالب می شوم
شعله زد عشق و من از نو نو شدم             پر شدم از عشق تو مملو شدم
شوق شیدایی مرا از من گرفت                  من به خود برگشتم از تو تو شدم          

آه ، با تو من چه رعنا می شوم                 آه ، از تو من چه زیبا می شوم                                                            

عطر لبخنده خدا می گیرم                     و شکل آواز پری ها می شوم

آه ، هستی جز تمنای تو نیست              آه ، لذت جز تماشای تو نیست

یک نفس دور از تو باشم ،               مرده ام زندگی جز مرگ در پای تو نیست...

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم شدم آن عاشق دیوانه که بودم !

            باغ صد خاطره خندید

یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت من همه محو تماشای نگاهت آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان رام خوشه ماه فرو ریخته در آب شاخه ها دست برآورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ همه دل داده به آواز شباهنگ
یادم آید : تو بمن گفتی : ازین عشق حذر کن ! لحظه ای چند بر این آب نظر کن آب ، آئینة عشق گذران است تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است باش فردا ، که دلت با دگران است تا فراموش کنی ، چندی ازین شهر سفر کن !

روز اول که دل من به تمنای تو پَر زد چون کبوتر لب بام تو نشستم تو بمن سنگ زدی ، من نه رمیدم ، نه گسستم باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم تا به دام تو درافتم ، همه جا گشتم و گشتم حذر از عشق ندانم سفر از پیش تو هرگز نتوانم ، نتوانم … !
اشکی از شاخه فرو ریخت مرغ شب نالة تلخی زد و بگریخت ! اشک در چشم تو لرزید ماه بر عشق تو خندید

  پای در دامن اندوه کشیدم

رفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهای دگر هم نه گرفتی دگر از عاشق آزده خبر هم نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم ! بی تو ، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم